خسرو شكیبایی به خاطره‌ها پیوست
خسرو شكیبایی پس از سال‌ها نقش‌آفرینی در سینمای ایران، امروز جمعه، ۲۸ تیر، در سن ۶۴سالگی بر اثر سكته‌ی قلبی در بیمارستان پارسیان از دنیا رفت.
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران كه سال‌ها با حمید هامون در فیلم «هامون» داریوش مهرجویی باورش كردیم و به خاطر این فیلم، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را در هشتمین دوره‌ی جشنواره فجر گرفت، سال‌ها بعد به خاطره فیلم «كیمیا»ی احمدرضا درویش، دوباره این سیمرغ را به خانه برد. او سومین سیمرغ خود را هم را برای بازی در نقش عادل مشرقی فیلم «سالاد فصل» فریدون جیرانی گرفت. از آخرین افتخارات شكیبایی هم دیپلم افتخار برای فیلم «اتوبوس شب» كیومرث پوراحمد بود.
خسرو شكیبایی كه خاطره‌ی بازی‌اش را در فیلم‌های «كاغذ بی‌خط»، «یك‌بار برای همیشه» و مجموعه‌های تلویزیونی «مدرس»، «روزی روزگاری» و «خانه‌ی سبز» از یاد نبرده‌ایم، كم‌تر اهل گفت‌وگو و مصاحبه بود و با بیان صمیمانه‌اش از خبرنگاران می‌خواست كه از او توقع مصاحبه نداشته باشند و دلگیر هم نشوند.
او با بازی در نقش كوتاهی در فیلم «خط قرمز» (مسعود كیمیایی، ۱۳۶۱) اولین حضورش را در سینما رقم زد و با «هامون» در خاطره‌ها ماندگار شد.
شكیبایی در حدود ۴۰ فیلم سینمایی حضور داشته است؛ فیلم‌هایی همچون: «پری»، «رابطه»، «سایه به سایه»، «درد مشترك» و «خواهران غریب» و با فیلم‌سازان شاخصی چون داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی و مسعود كیمیایی همكاری داشت.
آخرین نقش‌آفرینی این هنرمند در فیلم تلویزیونی «پیوند» سعید عالم‌زاده و آخرین نمایش فیلمش، «آشیانه‌ای برای زندگی» حمید طالقانی بود كه به مناسبت روز پدر از تلویزیون پخش شد.
شكیبایی متولد سال ۱۳۲۳ در تهران، فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشكده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. در زندگی‌نامه‌ی او به این موارد اشاره شده است: علاقه به كشتی كچ و شركت در چند مسابقه‌ی آماتوری و غیرحرفه‌یی (۱۳۴۰)، عضو گروه نمایشی توسكا و بازی در نمایش پنجه‌ی عدالت، گوینده‌ی فیلم در استودیو شهاب (۴۹-۱۳۴۷)، فعالیت در تئاتر (۱۳۵۴) و انتشار چند نوار از شعرهای شاعران معاصر.
از نمایش‌های او هستند: پنجه‌ی عدالت، زیر گذر لوطی صالح، تراژدی كسری، هنگامه‌ی شیرین وصال، بلیت تئاتر، پنجه به دست آوردن، صیادان، با خشم به یاد آر، بازرس، سنگ و سرنا، همه‌ی پسران من، شب بیست و یكم و بیا تا گل برافشانیم.
از فیلم‌ها، نمایش‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی‌اش هم به این موارد می‌توان اشاره كرد: زیر گذر لوطی صالح، سنگ و سرنا، لحظه،كتیبه، سمك عیار، لحظه، كوچك جنگلی، مدرس، تهران ۵۳، روزی روزگاری، میثاق خون، خانه‌ی سبز، میراث مشترك (گوینده گفتار متن)، سرزمین سبز، كاكتوس، در كنار هم، پهلوانان نمی‌میرند و سرزمین سبز.
اما فیلم‌شناسی خسرو شكیبایی به این شرح است: خط قرمز، دادشاه، صاعقه، دزد و نویسنده، رابطه، ترن، شكار، هامون، عبور از غبار، ابلیس، جست‌وجو در جزیره، بانو، پرواز را به خاطر بسپار، سارا، یك بار برای همیشه، بلوف، پری، درد مشترك، لژیون، كیمیا، عاشقانه، خواهران غریب، سایه به سایه، سرزمین خورشید، روانی، زندگی، میكس، كاغذ بی‌خط، دختری به نام تندر، مزاحم، صبحانه‌ای برای دو نفر و اتوبوس شب.
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران كه سال‌ها با حمید هامون در فیلم «هامون» داریوش مهرجویی باورش كردیم و به خاطر این فیلم، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را در هشتمین دوره‌ی جشنواره فجر گرفت، سال‌ها بعد به خاطره فیلم «كیمیا»ی احمدرضا درویش، دوباره این سیمرغ را به خانه برد. او سومین سیمرغ خود را هم را برای بازی در نقش عادل مشرقی فیلم «سالاد فصل» فریدون جیرانی گرفت. از آخرین افتخارات شكیبایی هم دیپلم افتخار برای فیلم «اتوبوس شب» كیومرث پوراحمد بود.
خسرو شكیبایی كه خاطره‌ی بازی‌اش را در فیلم‌های «كاغذ بی‌خط»، «یك‌بار برای همیشه» و مجموعه‌های تلویزیونی «مدرس»، «روزی روزگاری» و «خانه‌ی سبز» از یاد نبرده‌ایم، كم‌تر اهل گفت‌وگو و مصاحبه بود و با بیان صمیمانه‌اش از خبرنگاران می‌خواست كه از او توقع مصاحبه نداشته باشند و دلگیر هم نشوند.
او با بازی در نقش كوتاهی در فیلم «خط قرمز» (مسعود كیمیایی، ۱۳۶۱) اولین حضورش را در سینما رقم زد و با «هامون» در خاطره‌ها ماندگار شد.
شكیبایی در حدود ۴۰ فیلم سینمایی حضور داشته است؛ فیلم‌هایی همچون: «پری»، «رابطه»، «سایه به سایه»، «درد مشترك» و «خواهران غریب» و با فیلم‌سازان شاخصی چون داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی و مسعود كیمیایی همكاری داشت.
آخرین نقش‌آفرینی این هنرمند در فیلم تلویزیونی «پیوند» سعید عالم‌زاده و آخرین نمایش فیلمش، «آشیانه‌ای برای زندگی» حمید طالقانی بود كه به مناسبت روز پدر از تلویزیون پخش شد.
شكیبایی متولد سال ۱۳۲۳ در تهران، فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشكده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. در زندگی‌نامه‌ی او به این موارد اشاره شده است: علاقه به كشتی كچ و شركت در چند مسابقه‌ی آماتوری و غیرحرفه‌یی (۱۳۴۰)، عضو گروه نمایشی توسكا و بازی در نمایش پنجه‌ی عدالت، گوینده‌ی فیلم در استودیو شهاب (۴۹-۱۳۴۷)، فعالیت در تئاتر (۱۳۵۴) و انتشار چند نوار از شعرهای شاعران معاصر.
از نمایش‌های او هستند: پنجه‌ی عدالت، زیر گذر لوطی صالح، تراژدی كسری، هنگامه‌ی شیرین وصال، بلیت تئاتر، پنجه به دست آوردن، صیادان، با خشم به یاد آر، بازرس، سنگ و سرنا، همه‌ی پسران من، شب بیست و یكم و بیا تا گل برافشانیم.
از فیلم‌ها، نمایش‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی‌اش هم به این موارد می‌توان اشاره كرد: زیر گذر لوطی صالح، سنگ و سرنا، لحظه،كتیبه، سمك عیار، لحظه، كوچك جنگلی، مدرس، تهران ۵۳، روزی روزگاری، میثاق خون، خانه‌ی سبز، میراث مشترك (گوینده گفتار متن)، سرزمین سبز، كاكتوس، در كنار هم، پهلوانان نمی‌میرند و سرزمین سبز.
اما فیلم‌شناسی خسرو شكیبایی به این شرح است: خط قرمز، دادشاه، صاعقه، دزد و نویسنده، رابطه، ترن، شكار، هامون، عبور از غبار، ابلیس، جست‌وجو در جزیره، بانو، پرواز را به خاطر بسپار، سارا، یك بار برای همیشه، بلوف، پری، درد مشترك، لژیون، كیمیا، عاشقانه، خواهران غریب، سایه به سایه، سرزمین خورشید، روانی، زندگی، میكس، كاغذ بی‌خط، دختری به نام تندر، مزاحم، صبحانه‌ای برای دو نفر و اتوبوس شب.
برای دیدن زندگی نامه ی او به ادامه مطلب بروید...
+ نوشته شده در شنبه ۲۹ تیر ۱۳۸۷ ساعت 1:2 توسط NiNi
|
)
)برای روز پدر چیست ؟
