هر طرف مي نگري آينه سيماي خوشي است سر بر آور زگريبان كه تماشاي خوشي است
در گرفته است زمين از نفس گرم بهار بر جنون زن كه عجب دامن صحراي خوشي است
اگر از باده كشاني مرو از باغ برون كه گل و سرو عجب ساغر و ميناي خوشي است
دست در دامن شب زن اگرت دردي هست كه نسيم سحري طرفه مسيحاي خوشي است
تو ز كوته نظري ها شده اي محو چمن زير اين زنگ ، نهان آينه سيماي خوشي است
اگر امنيت خاطر ز جهان مي جويي طالب گوشه ي دل باش كه ماواي خوشي است
بي كسي ها ست اگر هست كسي در عالم هست بيجايي اگر زير فلك جاي خوشي است
خط مشكين تو سر مشق جنون عجبي است طاق ابروي تو محراب تماشاي خوشي است
مي كند گوش گران هرزه درايان را لال چشم بستن ز جهان ، ديده ي بيناي خوشي است
حرص زر ، چشم فروشنده ي يوسف بسته است ز آستين دست برون آر كه سوداي خوشي است
اي كه در راه جنون همسفري مي خواهي مگذر از سلسه ي زلف كه همپاي خوشي است
گر چه صائب به تمنا نتوان يافت وصال
مي كنم خوش دل خود را كه تمناي خوشي است