هفت سین- فقط هفت تا سین است
این تیتر مقاله ای بود که چند روز پیش به همراه یک کار تبلیغاتی درب خانه ی ما افتاده بود و به نظرم جالب اومد، گفتم تایپش کنم تا شاید شما هم از اون استفاده کنید
نکته ی در خور نگرش درباره ی هفت سین های باستانی و کهن که از زمان باستان تا امروز، از سوی نیاکان ما، بر خوان نوروزی می نهادند این است که "هفت سین ها" باید دارای این پنج ویژگی باشند:
1- نام آن پارسی باشد
2- با بند واژه (حرف) سین آغاز شود
3- دارای ریشه گیاهی باشد
4- خوردنی باشد
5- نام آن از واژه های ترکیبی (مانند: سبزی پلو، سیر ترشی، سیب زمینی و مانند آنها) ساخته نشده باشد.
با نگرش به پنج بند بالا می بینیم که "سیب، سیر، سماق، سرکه، سمنو، سبزی (یا سبزه) و سنجد" همه دارای این پنج ویژگی هستند.
بر این پایه:
- سنبل (نه خوراکی است نه پارسی) تازی است.
- سکه (نه خوراکی است نه پارسی) تازی است.
- سماور (نه خوراکی است نه پارسی) روسی است. همچنین سوزن و سیخ و سه پایه و مانند اینها.
با نگرش به آنچه که آمد، در بیست میلیون واژه پارسی، نمی توان هشتمی را برای هفت سین های نوروزی پیدا کرد که دارای این پنج ویژگی باشند.
در پایان باید افزود که هریک از سین های هفت سین، نماد یکی از سپنتاهای (هفت ابرفرشته) کیش زرتشت است.
سیر ------- نماد اهورا مزدا
سبزه ------ فرشته اردیبهشت نماد آبهای پاک است
سنجد ------ فرشته خرداد نماد دلبستگی
سرکه ------- فرشته مرداد نماد جاودانگی
سمنو ------ فرشته شهریور نماد خواربار
سماق ------ فرشته بهمن نماد باران
سیب ----- فرشته سپندارمذ، فرشته زن، نماد بارداری و پرستاری
دکتر ناصر انقطاع
اما در همین مورد من شنیدم که "ماهی قرمز" هم یک سنت چینی است و به ما ربطی ندارد. پس اون ماهی خوشگل بیچاره رو نندازیدش توی تنگ تا بکشیدش. در مورد کتابی هم که سر سفره میذارید مطلبی هست که اینجا جاش نیست بگم!. انشالله بعدا که بزرگ شدیم خودمون میریم می خونیم.