با سلام و عرض ادب خدمت آقایان کریمی و نعلبندی

امروز آگاه شدیم که شما بعنوان مراقبین جلسه ی امتحان در ساعات پایانی امتحان به کمک و یاری دانشجویان شتافته اید و جلسه ی برگزاری امتحان را با کشیک کشی های شما آقای کریمی و همدستی با شما آقای نعلبندی، به مجلس بزم و کنفرانس مبدل کرده اید. خبر را شنیدیم ولی صحنه را ندیدیم، پس وظیفه دانستیم تا احساسات قلبی خود را به شما غرور آفرینان ابراز کنیم. کار شما از چند حیث مورد نکوهش و مذمت است، وظیفه ی شما حراست و پاسبانی است، در واقع شما رفیق قافله هستید نه شریک دزد. پیامبر اکرم در حدیثی می فرمایند " امانت‌داري‌ موجب‌ نزول‌ روزي‌ و خيانت‌، موجب‌ نزول‌ فقر است".

کاری که شما می کنید چندین اشکال دارد؛ اول آنکه اگر شما به وظیفه ی خود بدرستی عمل نمی کنید و از روی ترحم یا هرگونه چشم داشتی به دانشجویان کمک های معنوی می رسانید یا در اصطلاح جوانان خودشیرینی می کنید! باید این عمل را بصورت عادلانه و سراسری انجام دهید و در واقع عدل علی (ع) را در رفتارتان لحاظ کنید. چرا در جایی از دانشجویی تقلب می گیرید و در جایی دیگر دانشجویان را دعوت به همایش و رای زنی می فرمایید؟

دوم آنکه اگر قرار است حماسه سازی بفرمایید و حرکات محیر العقول انجام دهید در شروع امتحان در گوش دانشجویان زمزمه کنید تا همه ی دانشجویان در جای خود باقی بمانند و بتوانند از این مجلس بزم نهایت فیضیات را ببرند، حیف نیست چنین بزمی خلوت و سوت و کور برگزار گردد؟

 

سوم و مهمترین نکته، پایمال کردن حق دانشجویانی است که احیانا زبانم لال ناپرهیزی کردند و درس های خود را خوانده اند، هیچ تدبر و تامل کرده اید که با این حرکت انقلابی خود چه خیانت بزرگی به این گروه قلیل می کنید؟ اگر جای ایشان بودید ناراحت و خشمگین نمی گردیدید؟

و در آخر سخن من با آن جوانانی است که مناسبات این بزم را فراهم نموده اند، دوستان دانشجو، تقلب یک "هنر" است و کسانی باید از این امر بهره جویند که "هنرمند" هستند. تقلب یک ریسک است و کسی باید از این مقوله استفاده کند که این ریسک را به جان می خرد. مگر ما دانشجو نیستیم، تقلب نمی کنیم؟! خوب پس شما هم مردانه تقلب کنید.

 

به امید اینکه بتوانیم در امتحانات به یکدیگر تقلب برسانیم و خفتمان نکنند...