يادمه وقتي پاي صحبت بزرگترها مخصوصا بابابزرگ مامان بزرگ ها مي نشستيم، وقتي اون ها سرگرم تعريف خاطرات ماندگارشون بودند، گهگاه واسه اينكه تلنگري هم به ما بزنند و به روش خودشون ما رو به درس و مشق مشتاق كنند مي گفتند: "قدر اين موقعيتتون رو بدونيد، زمان ما برق نبود ما زير نور فانوس و چراغ نفتي درس مي خونديم، چشمامون اشك ميومد و ضعيف مي شد، اما حالا شما برق داريد..."

اي... كجائيد كه اگر هستيد خدا نگهدارتون باشه و اگر رخت سفر از اين دنياي زشتي ها بستيد اميدوارم مورد رحمت درگاهش باشيد، كجائيد كه ببينيد توي همين عصر و دوره هم ما شب ها كنار نور شمع مجبوريم درس بخونيم. همه به جلو رفتند و ما بي وقفه عقب گرد مي كنيم، تنها نام پيشرفت را يدك مي كشيم. كارمان به جايي رسيده است كه برق را جرعه جرعه به كاممان مي ريزيم، مبادا سراب آرزوي هسته اي خشك بشود! آينده روشن است! روزي خواهد آمد كه هوا را هم جيره بندي استنشاق مي كنيم...

بگذريم، با تمام اين مشكلات و سختي ها ما به خود كفائي رسيديم! به كوري چشم دشمنان چشم تنگ، بويژه آمريكاي بي تربيت!، و همه ي كافران از خدا بي خبر كه خواستار نابودي ما هستند يا به قول مقام نخست وزير " اين نوكيسه هاي تازه به دوران رسيده" با وجود تمام قحطي ها و مشكلات، دانشگاه غيرآزاد واحد اسكو مفتخر است كه اعلام كند در تامين مايحتاج بعد از غذا، همانا دسر دانشجويان به خود كفائي رسيد!

عكس از ني ني

بر اساس اين گزارش درختان ميوه اي كه هوشمندانه در مسير دانشگاه به سلف توسط دانشگاه در سال هاي گذشته نصب شده بود، اينك به بار نشسته و دانشجويان مي توانند بعد از صرف غذا به طور رايگان از درختان آويزان شوند و دسر خود را تازه تازه ميل كنند كه به گفته ي متخصصان اين امر نتنها براي هضم غذا مفيد است كه سبب شادي و نشاط دانشجويان نيز مي شود. در همين راستا "آلبالوي دسته دار"، جايزه بهترين فكر و ايده ي خود كفائي در سال 2008 در امر معده و شكم به جناب دكتر اهداء شد.  هم اكنون محققين از سراسر دنيا به اسكو آمدند تا از اين طرح دكتر الگو برداري و در كشورهاي خود پياده سازي كنند.

حالا دريافتيد كه چرا در كنار غذاي سلف به ما ميوه نمي دهند؟!...

 

عكس از ني ني