يك ماست و اين همه هياهو
فكر كنم اين براي بار سوم باشه كه سلف دانشگاه در كنار غذاهاي خوش طعم خود بعنوان "بغل غذا" ماست مي دهد! مدت ها بود دانشجويان گرامي يا به قول دوستي اين موش هاي آزمايشگاهي مجبور بودن غذاهاي باور نكردني سلف را خشك و خالي فرو ببلعند. تصور كنيد، كباب بدون گوجه آن هم با 90% سويايي كه در خود آميخته دارد، اما چندي نمي گذرد گويي مسئولين دانشگاه دلشان به حال اين طفلان مسلم سوخته است و سوء تغذيه را در چهره هاي هميشه گرسنه اشان ديده اند، دانشجوياني كه بعضا در خانه هاي خود غذا نمي خورند و به سلف دانشگاه مي آيند!
به موازات اين دلسوختگي طي سه مرحله عرضه مستقيم ماست در كنار غذا آغاز شد، در دو مرحله اول ماست بصورت باز و كنار هر غذايي يك ملاقه سهميه ريخته مي شد. در اين مرحله گوئي هنوز دوستان باور نكرده بودند چه موهبتي نصيبشان شده و واكنش آنچناني بروز ندادند ولي به وضوح شاهد بودي كه هر كسي با تلفن همراه خود دوست خود را به ناهار فرا مي خواند كه مثلا "فلاني پاشو بيا غذا بخور كه ماست ميدن!!"
در مرحله سوم فكر كنم به دلايل بهداشتي از ماست هاي بسته بندي استفاده شد و به هر نفر يك عدد ماست يك نفره داده شد تا در كنار غذا، نوش جان كنند. اما اين بار دانشجويان عزيز كنترل خود را از دست داده بودند و ماست ها به دست، يكصدا بشيوه ي خود دكتر را ستايش مي كردند، دست مي زدند، سوت مي كشيدند، آهنگ هاي بندري ابراز مي كردند و خلاصه مثل طفلي كه براش لپ لپ بخري ذوق كرده بودند....
وقتي با يك قوطي ماست مي توان جوان اين مملكت را اين همه شاد كرد واقعا چرا دريغ مي كنيم؟ علما پيشنهاد دادن چرا اين شادي را روز افزون نكنيم؟ كم كم مي توانيم توي همين ماست، خيار بريزيم بشه ماست و خيار، آب و نمك بريزيم بشه دوغ، شير بريزيم بشه گورماست و اصلا سبزي خوردن مي تونيم بديم، ترب، شاهي، ريحون، علي الخصوص پيازچه و چه رويايي مي شود وقتي به هر دانشجو يك سيب، موز، پرتقال و هر ميوه جات ديگري بدهيم و اين راه ادامه دارد تا عرضه چاي، قليان، بالش، ملحفه، خواب قيلوله....
با تشكر از باعث و باني ماست